Verlies, rouw en stress
- Geplaatst door Wilga Janssen
- Op 27 maart 2023
- 0
Stephanie Cacioppo – neurowetenschapper die onderzoek doet op gebied van romantische liefde – verloor na 7 jaar huwelijk haar man. En leerde persoonlijk en als wetenschapper wat rouwen betekent.
De essentie van verbinding door liefde en de rouw door het verlies daarvan
In haar boek ‘gemaakt voor de liefde‘ vertelt Cacioppo haar persoonlijke verhaal en ook het wetenschappelijke verhaal (wat gebeurt er in het brein) als je verliefd wordt en ook wat er in het brein gebeurt als je geliefde overlijdt. In dit blog enkele van de leerzame punten uit haar boek.
Rouw
1.
Na een ongewilde relatiebreuk verlang je heftiger naar je partner, dan daarvoor. Dat deel van je brein dat verantwoordelijk is voor het bevredigen van verlangens is overactief. Je zoekt constant naar die persoon en naar de positieve gevoelens die je brein associeert met die persoon. Het is dus niet raar dat je denkt die persoon te zien, te horen. Te verwachten die deze elk moment binnenkomt.
Het is dus ook niet zo vreemd dat mensen bij (onverwacht) ontslag verlangen naar het werk, de collega’s, de klussen die ze voorheen misschien niet eens zo geweldig leuk vonden.
En je ziet het ook als mensen moeten immigreren. Het verlangen naar het thuisland met alles en iedereen die daarbij hoort blijft heel lang bestaan.
Je hersenen houden namelijk vast aan wat was. Een deel van je denkt dat het niet waar is, dat het tijdelijk is, dat het elk moment weer zoals van ouds kan worden. Het brein heeft tijd nodig om te wennen aan grote veranderingen. Waardoor het brein lang blijft zoeken naar het bekende, veilige, vertrouwde.
2.
Je brein beschermt je tegen de enorme hoeveelheid stress die je door de onbekende en ongewenste situatie opbouwt, door ‘af te schakelen’. Het lijkt alsof je even niet meer in je lichaam bent en alles vanaf een afstandje beziet. Stapje voor stapje laat je brein en je lichaam de stress toe, die door het verlies en de nieuwe situatie veroorzaakt wordt.
3.
Soms gaat het brein aan het ‘rouwpiekeren‘. Als je rouwt kun je niet goed nadenken omdat de stresshormonen het regulerende, plannende, verstandig nadenkende deel van je brein min of meer afschakelen. Het brein schiet in een piekermodus en blijft daarin hangen.
Hoe leer je stapje voor stapje de rouw te hanteren en door het rouwproces te geraken
1.
Het helpt als er structuren en protocollen zijn die je in die eerste tijd helpen om uiting te geven aan hoe je je voelt. En die helpen om al het onverwachte en nieuwe dat op je af komt, vorm te geven. Religie kent veel van dergelijke structuren, rituelen en protocollen die helpen om ruimte te maken voor en vorm te geven aan rouw en verdriet. Het biedt je een kader en houvast.
2.
Het helpt als er op allerlei momenten en op allerlei manieren andere mensen zijn. Die in praktische zin voor je zorgen. Die je afleiden. Waar je bij kunt huilen, wanhopig of boos kunt zijn. Waarmee je herinneringen op kunt halen. Voor de omgeving is het goed om te weten dat de behoefte aan deze support heel lang aanwezig kan zijn.
3.
Verdringen, non-acceptatie, negeren, vergroten, blijven piekeren => ze verlengen of stagneren het rouwproces. Een van de lastigste dingen is dat je moet leren om je over te geven aan het rouwproces, om te oefenen om alle veranderingen in je en om je heen te accepteren en doorstaan. Om stapje voor stapje te helen door alle emoties waarmee je te maken krijgt te accepteren. Beweeg steeds weer naar je gevoelens toe. Ze zijn er, of je wilt of niet. Je hoeft niet goed te worden in accepteren. Je kunt gewoon blijven oefenen. En oefenen. En oefenen.
4.
Als je merkt dat je je geest niet kunt vertrouwen, schakel dan over op vertrouwen in en zorgen voor je lichaam. Ga wandelen. Ga hardlopen of fietsen. Focus op gezond eten en drinken. Op rust en regelmaat in het slapen.
Voed ook je geest met gezonde voeding. Een interessante film of documentaire. Een goed boek. Helpende gesprekken, die soms troostend zijn en je soms een schop onder de kont geven. Het is allemaal nodig om stapje voor stapje het verlorene onderdeel te laten zijn van je leven en tegelijkertijd de draad van je leven weer op te pakken en verder te trekken. Wat je verloren bent, draag je in je hart mee op je verdere reis door het leven.
Wil je dit blog delen?
Vind je dit artikel interessant voor mensen uit je netwerk? Deel het, met de link van de pagina via LinkedIn.
Zoek je een ervaren coach?
Wil je kennismaken? Wil je meer weten over mijn coach aanpak voor jouw vraag?
Dan nodig ik je graag uit voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Online (Teams of beeldbellen) of offline met koffie en Brabantse appeltaart in Breda. Je kunt me bereiken via w.janssen@dekunstvananders.nl of via 0655797832. Ik beloof je dat je na dat gesprek al een hele hoop wijzer bent geworden.
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe blogs die ik schrijf, stuur me dan op LinkedIn een connectieverzoek.

0 reacties on Verlies, rouw en stress